Sztuka śląska XVI-XIX w.

Wystawa jest przeglądem dorobku artystycznego regionu, poczynając od renesansu, a kończąc na czasach kształtowania się nowych tendencji stylowych na początku XX wieku. Prezentowane zabytki – bogactwo ich tematyki, walory artystyczne, różnorodność formalna i techniczna – są świadectwem wielokulturowości Śląska.

W amfiladzie sal od I do VIII eksponowane jest malarstwo i rzeźba doby renesansu, manieryzmu i baroku. Dzieła mistrzów – często przybyszów z innych części Europy – sąsiadują z pracami miejscowych, niekiedy anonimowych twórców. Obok obrazów i rzeźb religijnych (w tym dużego zespołu epitafiów) możemy podziwiać przykłady sztuki świeckiej, głównie portretowej. Zabytki powstały pod wpływem europejskich prądów: reformacji, humanizmu i kontrreformacji. W sztuce śląskiej zjawiska te ukazane zostały w oryginalny, specyficzny dla tych ziem sposób. Równolegle w ciągu korytarzowym galerii zaprezentowano przedmioty z dziedziny kultury materialnej i skarby rzemiosła (m.in. zabytki cechowe, gobeliny, militaria i meble).