Wystawa stała Muzeum Poczty Polskiej
Wystawa stała w Muzeum Poczty Polskiej w Gdańsku, prezentująca historię jej obrony w pierwszym dniu II wojny światowej, historię Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku i realia przedwojennych pocztowców.
Największa sala muzeum skupia się na obronie Polskiego Urzędu Pocztowo-Telegraficznego Gdańsk 1. Prezentowane są tu wspomnienia świadków obrony. Niemieckie przygotowania do ataku przedstawia kopia dokumentu z 3 lipca 1939 roku opracowanego przez Polizeiobermeistra Ericha Goertza, którego plan przewidywał udział 150 policjantów mających zająć budynek Poczty Polskiej, 24 kolejnych policjantów miało pilnować sąsiednich uliczek, a dodatkowo sześciu zabezpieczyć budynek po jego zajęciu. W muzeum znajduje się replika niemieckiej armaty polowej 7,5 cm Le.IG 18 (dwa takie działa ostrzeliwały budynek 1 września). W ekspozycji prezentowane są przedmioty wydobyte podczas ekshumacji ciał pocztowców znalezionych w 1991 roku na miejscu dawnej strzelnicy na Zaspie w mogile przy al. Jana Pawła II 20 (pochowanych w 1992 roku na Cmentarzu na Zaspie), takie jak medaliki, okulary, złota obrączka oraz fragmenty mundurów, a także guzik z orzełkiem, na którym widoczny jest ślad przestrzału.
W tzw. pokoju naczelnika poczty pokazano wygląd typowego miejsca pracy urzędnika Urzędu Pocztowego w Gdańsku. Znajdują się tu biurko i przybory kancelaryjne z lat międzywojennych, spluwaczka, zdjęcia zrobione w 1928 roku z okazji dziesięciolecia Poczt i Telegrafów, a także obraz, który Konrad Guderski otrzymał podczas rejsu „Batorym”. Zobaczyć tu można również dawne urządzenia telekomunikacyjne, takie jak dalekopis, telegraf oraz telegraf Hughesa, jak również znaczki pocztowe (z nadrukiem bądź napisem Port Gdańsk) i listy, ostemplowane przez urzędy Poczty Polskiej w Gdańsku. Eksponowane są także dokumenty dotyczące prezesów Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów RP w Gdańsku: dr. Kazimierza Lenartowicza oraz Józefa Zakrzewskiego.
W Sali Polonii Gdańskiej przedstawiono świadectwa aktywności Polaków zamieszkujących Wolne Miasto Gdańsk, nie tylko Gdańsk, ale także Sopot i mniejsze miejscowości. Eksponowane są m.in. sztandar Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej, czapki i świadectwa szkół polskich. Znajdują się tu dokumenty polskich organizacji, takicj jak Gmina Polska, Związek Polaków, Gdańska Macierz Szkolna, Polskie Zrzeszenie Pracy oraz Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”. Wśród eksponatów jest też talerz firmowy z Continental Hotel, gdzie w 1939 internowano polskich oficerów z załogi WST Westerplatte, a także zabytkowy telefon, przez który można posłuchać opowieści rentiera Franza Poguttkego, bohatera felietonów, zamieszczanych na łamach gazety „Danziger Neueste Nachrichten”.
Pocztowy korytarz ukazuje przejawy pamięci o obrońcach Poczty Polskiej, w tym utwory muzyczne i literackie. Należą do nich m.in. Blaszany bębenek, powieść noblisty Güntera Grassa wydana w 1959 roku. Przedstawione są też książki popularnonaukowe na ten temat, w tym Poczta Polska w Gdańsku: dzieje pewnego niemieckiego zabójstwa sądowego napisana przez Dietera Schenka i dotycząca zbrodni sądowej, jaką był wyrok śmierci wydany na pocztowców, wykonany 5 października 1939. Prezentowane są tu informacje o odznaczeniach jakie otrzymali obrońcy Poczty Polskiej w Gdańsku, a także Księga Złota Związku Pracowników Poczt, Telegrafów i Telefonów Rzeczypospolitej Polskiej Koła Okręgowego Gdańsk, 1921–1928, 1939–1945. Na fragmencie sufitu z Domu Tornwalda, znajdującego się w Gdańsku przy ul. Nowe Ogrody 7, podpisali się Franciszek Ling oraz Władysław Deik, późniejszy obrońca Westerplatte.