Tim Hecker

Twórczość kanadyjskiego artysty dźwiękowego Tima Heckera obejmuje jedne z najbardziej kanonicznych wydawnictw we współczesnej muzyce eksperymentalnej. Nazwana kiedyś bardziej mrożącą krew w żyłach niż Cannibal Corpse w ich najbardziej krwiożerczym wydaniu (PopMatters) muzyka Heckera korzysta z wysokich poziomów głośności, przestrzeni, gigantycznej ilości nakładających się warstw i burdonów w celu stworzenia przytłaczających, emocjonalnych pejzaży dźwiękowych, obierając za cel przywołanie pierwotnej, religijnej wzniosłości. Powtarzającym się tematem jego twórczości jest rozwój technologii i jej wpływ na transcendentalne doświadczenia w życiu człowieka, o czym Hecker pisał również w swojej pracy doktorskiej na temat oświeceniowych postępów w zakresie megafonii; dźwiękowym ucieleśnieniem tych idei są organy piszczałkowe, wciąż najgłośniejszy wynaleziony instrument i kluczowy element heckerowskiego arsenału. Jego dyskografia, oprócz kluczowych albumów solowych, takich jak Ravedeath, 1972 (2011) i Virgins (2013), obejmuje współpracę z Danielem Lopatinem, Benem Frostem i Arcą oraz wydawnictwa dla Mille Plateaux, 4AD, Room40 i 4AD; komponuje też muzykę do filmu i wykonuje instalacje dźwiękowe.