Recital kabaretowy: Artur Andrus

Andrus mówi i śpiewa. Najczęściej o tym, co wcześniej zobaczył, usłyszał albo przeczytał. A czasem zmyślił. O smutnym tureckim ojcu, którego cyniczne córki wyjechały do Szwajcarii, o Bardotce zamawiającej w barze „Szalona krewetka” absynt z rumem, o nieświeżym kangurze w Watykanie i innych równie prawdopodobnych zjawiskach. Z takich opowieści i piosenek składa się jego Recital kabaretowy. Przyjdźcie, zobaczcie, posłuchajcie. Najwyżej później wyjdziecie. Na pewno wyjdziecie, bo recital chociaż się nie zaczyna, to jednak się kończy.