Staff Only
Staff Only
Staff Only
Staff Only
Staff Only
Staff Only
Staff Only

Staff Only

Tagi
Wstęp
70 zł
Strona miejsca
Długość
75 min
Reżyser
Katarzyna Kalwat
Premiera
2019

Spektakl, który domaga się radykalnej redefinicji pojęcia narodowej kultury. Staje się wyrazem potrzeby integracji twórców-migrantów, rozszerzenia pojęcia narodowych praktyk aktorskich. Czy teatr może być nową wieżą Babel?

Polska znajduje się w wyjątkowym momencie. Na przestrzeni ostatnich 3 lat, za sprawą fali masowej migracji ekonomicznej w Polsce, zachodzą szybkie i radykalne zmiany w strukturze społeczeństwa. W samej tylko Warszawie ostatnie szacunki mówią o 150 tys. cudzoziemców – to oznacza, że stanowią oni już ok. 10% mieszkańców miasta. W całym kraju w 2016 roku zarejestrowanych cudzoziemców było o połowę mniej niż dziś – niecałe 300 tysięcy. Kluczowe zatem staje się zagadnienie tożsamości kulturowej współczesnej Polski i przestrzeni, jaką pozostawia się w niej dla obcokrajowców, imigrantów. Nie istnieją krajowe systemy integracyjne, dzięki którym cudzoziemki i cudzoziemcy mogliby bezpiecznie i stabilnie budować w Polsce swoją przyszłość. Wartości, takie jak otwartość, liberalizm i postępowość nie zawsze idą w tym wypadku w parze z elementarnym doświadczeniem wykluczonych przybyszy, „obcych” próbujących odnaleźć swoje miejsce w Polsce. Dla nas, twórczyń i twórców teatralnych, równie istotne stają się społeczne zmiany znajdujące odzwierciedlenie w przestrzeni kultury: w teatrze i – szerzej – na artystycznym rynku pracy. Zjawisko „szklanego sufitu” występuje równie silnie w teatrze i w filmie: bezrobotni aktorzy obcego pochodzenia nie znajdują zatrudnienia w państwowych instytucjach kultury. Teatr, tradycyjnie pojmowany jako przestrzeń zaangażowanej społecznej krytyki, miejsce awangardowych poszukiwań i instytucja walki o wolność, staje się w przewrotny sposób narzędziem umacniania podziałów, które deklaratywnie zwalcza.

Projekt korzysta z osobistego doświadczenia zaproszonych migrantek-artystek i migrantów-artystów, żeby móc mierzyć się z koniecznością przedefiniowania znaczenia bycia aktorem i mieszkańcem Polski. Konfrontujemy się z poczuciem wyobcowania i nowym znaczeniem codziennych zmagań z perspektywy obcego. Tym samym projekt jest przyczynkiem do badań nad istotą sztuki aktorskiej we współczesnym wielokulturowym i zglobalizowanym świecie. Analizowane jest napięcie zachodzące między wymiarem kreacyjnym w pracy aktora a budowaniem wypowiedzi opartej na jego tożsamości kulturowej. Celem jest odpowiadać na pytania dotyczące strategii, jakie może podjąć aktor-migrant, by dostać szansę pracy w swoim zawodzie. Czy musi i jest w stanie zmienić się w „prawdziwego Polaka”, pozbywając się własnej tożsamości, akcentu, tradycji i koloru skóry? Te doświadczenia pomagają nam sformułować nasze wspólne marzenia i plany, jakie mamy na przyszłość. Punktem wyjścia jest wyobrażenie kultury narodowej, która ma charakter integrujący, uwzględniający zróżnicowane doświadczenia i uwarunkowania kulturowe osób. Celem jest doprowadzenie do do trwałej zmiany, chociażby w mikroskali, w której zaproszone do projektu artystki i artyści mają szansę przebicia szklanego sufitu.

© 2024 GoOut, s.r.o., Czechy