Piernikowski
Raper i producent Robert Piernikowski na przestrzeni ponad dwóch dekad działalności konsekwetnie stoi w awangardzie wobec biegnącego dookoła polskiego rapu. Karierę rozpoczynał jako połowa świnoujskiego duetu Napszykłat, który wprowadził abstrakcje w stylu Anticonu na krajową scenę; mimo kultowego statusu tej grupy zyskał szersze rozpoznanie dopiero jako połowa duetu Syny, z którym wprowadził na salony brudną dubową produkcję i zreinterpretował podstawowe gatunkowe tropy. Piernikowski obraca się w idiosynkratycznej estetyce, z duchologicznymi nawiązaniami do okresu transformacji ustrojowej i jej wielu kontrastów – od miejskiego spustoszenia po nowe ruchy religijne; portretuje je charakterystycznym, pozornie naiwnym piórem, nawiązując do stylu wczesnego polskiego hip-hopu. Solowo zadebiutował w 2012 r. materiałem Się żegnaj; po sukcesie Synów wydał dwa albumy, No Fun (2017) i The best of moje getto (2019) i film krótkometrażowy Świat jest jak echo. Współpracował z postaciami z wielu różnych zakątków polskiej sceny muzycznej: od tuzów improwizacji pokroju Adama Gołębiewskiego, Łukasza Rychlickiego czy BNNT po gwiazdy rzędu Brodki czy Coals.
O Piernikowski
Raper i producent Robert Piernikowski na przestrzeni ponad dwóch dekad działalności konsekwetnie stoi w awangardzie wobec biegnącego dookoła polskiego rapu. Karierę rozpoczynał jako połowa świnoujskiego duetu Napszykłat, który wprowadził abstrakcje w stylu Anticonu na krajową scenę; mimo kultowego statusu tej grupy zyskał szersze rozpoznanie dopiero jako połowa duetu Syny, z którym wprowadził na salony brudną dubową produkcję i zreinterpretował podstawowe gatunkowe tropy. Piernikowski obraca się w idiosynkratycznej estetyce, z duchologicznymi nawiązaniami do okresu transformacji ustrojowej i jej wielu kontrastów – od miejskiego spustoszenia po nowe ruchy religijne; portretuje je charakterystycznym, pozornie naiwnym piórem, nawiązując do stylu wczesnego polskiego hip-hopu. Solowo zadebiutował w 2012 r. materiałem Się żegnaj; po sukcesie Synów wydał dwa albumy, No Fun (2017) i The best of moje getto (2019) i film krótkometrażowy Świat jest jak echo. Współpracował z postaciami z wielu różnych zakątków polskiej sceny muzycznej: od tuzów improwizacji pokroju Adama Gołębiewskiego, Łukasza Rychlickiego czy BNNT po gwiazdy rzędu Brodki czy Coals.
Hip-hop, Eksperymentalna, Rap, Minimal synth
Nadchodzące
Galeria
