OMD
Angielska grupa Orchestral Manoeuvres in the Dark – później znana po prostu jako OMD – położyła podwaliny pod wiele twarzy synthpopu lat 80-tych, eksplorując mechaniczny, minimalistyczny sznyt i bezpośredni pop w różnych proporcjach od czasu powstania w 1978 roku. Po raz pierwszy zdobyli popularność w Europie dzięki antywojennej piosence Enola Gay z 1980 roku i albumowi Architecture & Morality z 1981 roku, na którym znalazły się trzy międzynarodowe przeboje. Reagując na opinie krytyków i klimat geopolityczny tamtych czasów OMD wydali Dazzle Ships (1983), eksperymentalną płytę z wpływami muzyki konkretnej, która kolażową produkcją eksplorowała tematykę zimnej wojny i technologii. Album o tematyce alienacji wyalienował słuchaczy i prasę, co doprowadziło OMD do zwrotu w kierunku bezpośredniego popu na Junk Culture z 1984 roku; Dazzle Ships na przestrzeni lat stało się obiektem krytycznej refleksji i było wymieniane jako inspiracja przez członków Radiohead, Animal Collective, Low i Future Islands, by wymienić tylko kilka.
Pomimo komercyjnego sukcesu w późnych latach 80-tych, grupa rozpadła się w 1989 roku, pozostawiając frontmana Andy'ego McCluskeya jako jedynego pozostałego członka; w latach 90-tych McCluskey wydał jako OMD serię noszących ducha czasu dancepopowych płyt, a w 1996 przestał nagrywać muzykę pod tym szyldem. OMD zreaktywowało się – z oryginalnym klawiszowcem Paulem Humphreysem w składzie – w 2006 i zaczęło pracować nad materiałem bardziej zbliżonym do ich wczesnej twórczości. Zespół powrócił na listy przebojów i intensywnie koncertował. Od tego czasu wydali trzy uznane albumy – History of Modern w 2010, English Electric w 2013 i The Punishment of Luxury w 2017. Czternasty album studyjny OMD, Bauhaus Staircase, ma ukazać się 27 października 2023 roku; McCluskey powiedział, że prawdopodobnie będzie to ostatni album zespołu.
O OMD
Angielska grupa Orchestral Manoeuvres in the Dark – później znana po prostu jako OMD – położyła podwaliny pod wiele twarzy synthpopu lat 80-tych, eksplorując mechaniczny, minimalistyczny sznyt i bezpośredni pop w różnych proporcjach od czasu powstania w 1978 roku. Po raz pierwszy zdobyli popularność w Europie dzięki antywojennej piosence Enola Gay z 1980 roku i albumowi Architecture & Morality z 1981 roku, na którym znalazły się trzy międzynarodowe przeboje. Reagując na opinie krytyków i klimat geopolityczny tamtych czasów OMD wydali Dazzle Ships (1983), eksperymentalną płytę z wpływami muzyki konkretnej, która kolażową produkcją eksplorowała tematykę zimnej wojny i technologii. Album o tematyce alienacji wyalienował słuchaczy i prasę, co doprowadziło OMD do zwrotu w kierunku bezpośredniego popu na Junk Culture z 1984 roku; Dazzle Ships na przestrzeni lat stało się obiektem krytycznej refleksji i było wymieniane jako inspiracja przez członków Radiohead, Animal Collective, Low i Future Islands, by wymienić tylko kilka.
Pomimo komercyjnego sukcesu w późnych latach 80-tych, grupa rozpadła się w 1989 roku, pozostawiając frontmana Andy'ego McCluskeya jako jedynego pozostałego członka; w latach 90-tych McCluskey wydał jako OMD serię noszących ducha czasu dancepopowych płyt, a w 1996 przestał nagrywać muzykę pod tym szyldem. OMD zreaktywowało się – z oryginalnym klawiszowcem Paulem Humphreysem w składzie – w 2006 i zaczęło pracować nad materiałem bardziej zbliżonym do ich wczesnej twórczości. Zespół powrócił na listy przebojów i intensywnie koncertował. Od tego czasu wydali trzy uznane albumy – History of Modern w 2010, English Electric w 2013 i The Punishment of Luxury w 2017. Czternasty album studyjny OMD, Bauhaus Staircase, ma ukazać się 27 października 2023 roku; McCluskey powiedział, że prawdopodobnie będzie to ostatni album zespołu.
Pop, New wave, Synthpop
Nadchodzące
Galeria
