Rakta

Prosto z głębi São Paulo, Rakta to zespół zbyt dziki, by można go było umieścić w znanych wytwórniach rockowych. W rzeczywistości, bardzo niewiele jest znajome, lub wygodne w muzyce i ogólnej postawie Rakty. Od 2012 roku, grupa, tworzona wyłącznie przez kobiety, początkowo inspirowała się muzyczną wolnością i polityką sceny anarchistycznej i post-punkowej lat 70-tych i 80-tych, zwłaszcza w kierunku "antyfilozofii" brytyjskiego kolektywu Crass. Po tym początkowym rozmachu szybko odnaleźli swoją własną tożsamość, spychając bariery twórcze, bez zainteresowania graniem dźwięków czy predefiniowanych pomysłów jednego czy drugiego podgatunku. To znaczy całkowicie punk modus operandi, ale bez szacunku dla reguł i standardów estetyczno-muzycznych. Nad solidnymi liniami bazowymi i perkusją emanują psychodeliczne faktury, tworzone poprzez manipulację syntezatorem i pedałami efektów. Teksty są przywoływane jako mantry; wiersze i chóry są rozlane w taki sposób, że każdy utwór muzyczny przestaje być piosenką i staje się procesem, tłumaczeniem emocji w rytmach i dźwiękach nakładających się na siebie i zorganizowanych w granicach chaosu. Lepsze niż psylocybina i LSD razem wzięte. Po raz drugi w Gdańsku, tym razem mniejszym klubie, w zdecydowanie intymniejszej atmosferze.