Kolegiata św. Anny

Kolegiatę świętej Anny zaprojektował Tylman z Gameren jako architekturę centralną wzorując się na świątyni S. Carlo di Catinari w Rzymie. Jednak na żądanie władz Uniwersytetu Jagiellońskiego zmienił plan nawiązując do kościoła S. Andrea della Valle. Budowlę ukończono w 1692 r., a w 1703 r. zwieńczono kopułą przy współudziale Baltazara Fontany, najwybitniejszego przedstawiciela późnobarokowej rzeźby w stiuku. Chociaż kościół ten należy do późnego baroku, nie pomniejsza to jego monumentalności uwidocznionej w fasadzie o kolosalnych porządkach, masywnych kolumnach i potężnych gzymsach, które zestrajają się w harmonijną i pełną wyrazu całość, ozdobną i malowniczą.