Herstorie na Dzień Kobiet: Filmy krótkometrażowe
Pokaz filmów krótkometrażowych w ramach Herstorie na Dzień Kobiet.
I’ll Call You when I Get There / Małgorzata Goliszewska / Polska, Holandia 2013 / 24 min. – Polska młoda artystka dostaje zaproszenie na rezydencję w Rotterdamie. Udaje się tam pociągiem. Przez całą drogę odbiera telefony od zaniepokojonej matki, której wizja samotnego wyjazdu do Holandii kojarzy się tylko z niebezpieczeństwami czyhającymi na młodą kobietę. Film Goliszewskiej nie tylko w zabawny i szczery sposób opowiada o relacji córki z matką, ale przede wszystkim pokazuje mechanizmy wytwarzania strachu i poczucia nieustannego zagrożenia.
The Vibrant Village / Weronika Jurkiewicz / Polska, Węgry 2019 / 7 min. – Börcs to niewielka wioska w północno-zachodnich Węgrzech, która nie wyróżnia się niczym szczególnym - za wyjątkiem znajdującej się tam fabryki wibratorów. Wiele kobiet z Börcs znalazło w niej pracę. Podczas gdy one produkują wibrujące cacka z fioletowego lub różowego silikonu, mężczyźni ze wsi spędzają samotnie czas w smętnym barze sportowym.
Nie masz dystansu / Karina Paciorkowska / Polska 2018 / 4 min. – Ręcznie rysowana animacja, powstała między innymi z inspiracji kultowym fanpejdżem „Seksizmu naszego powszedniego”. Karina Paciorkowska wykorzystuje sytuacje z życia codziennego, wypowiedzi osób publicznych i fragmenty dyskursu medialnego, ilustrując doświadczenie funkcjonowania w przestrzeni miejskiej, nasyconej seksualizującymi obrazami kobiecego ciała oraz słowną i fizyczną przemocą.
Zorganizować (nie)możliwe / Carme Gomila, Tonina Matamalas / Hiszpania 2017 / 14 min. – „Las Kellys”, hiszpański związek pokojówek hotelowych niepowiązany z największymi związkami, walczy o poprawę warunków pracy i nadania mocy sprawczej kobietom znajdującym się w potrzasku niepewnego rynku pracy wykonywanej przez kobiety. W ciągu 15 minut, podczas których kobiety muszą posprzątać pokój, obserwujemy jak kwestie, takie jak niepewność zatrudnienia, silna feminizacja „niewidzialnych” zawodów, zdrowie i opieka medyczna, polityka turystyczna, migracja, organizacja i funkcjonowanie społeczności splatają się ze sobą, tworząc złożoną rzeczywistość, z jaką muszą się mierzyć pokojówki.