Drogi Panie Dyktatorze

Wiosną 1945 roku Anna wraz z jedenastoletnim synem Feliksem ucieka z bombardowanego Monachium. W posiadłości zmarłej ciotki na wsi znajdują nowy dom. Na strychu domu Feliks odkrywa cudowne miejsce: magiczny, skrzący się, tajemniczy "szklany pokój", w którym może się bawić, aby uciec od ponurej wojennej rzeczywistości. Wkrótce poznaje Karriego, syna przywódcy lokalnej grupy i – w przeciwieństwie do Feliksa i jego matki – zagorzałego nazistę, który mocno wierzy w "ostateczne zwycięstwo". Chłopcy zaprzyjaźniają się, a Felix coraz bardziej wciąga się w nazistowską ideologię, między innymi dlatego, że jest dumny z ojca walczącego na froncie. Ale kiedy ten ostatni pojawia się zupełnie niespodziewanie pewnej nocy po dezercji z armii, Feliks ma wątpliwości. Czy powinien donieść na zdrajcę ojcu Karriego, czy też uwierzyć w jego makabryczne opowieści o wojennej rzeczywistości?